Czad - cichy zabójca. Bądź ostrożny! - Aktualności - Policja Opolska

Tlenek węgla tzw. czad to silnie toksyczny gaz, niewyczuwalny przez zmysły człowieka (bezwonny, bezbarwny i pozbawiony smaku). Na jego niebezpieczne działanie najbardziej narażone są osoby, które korzystają z wszelkiego rodzaju pieców, kotłów gazowych lub CO. Jeśli nie ma dostatecznej ilości tlenu podczas spalania wówczas powstaje czad - cichy zabójca. O tym, jak wielkim zagrożeniem może być czad dowiedzieli się w ciągu ostatnich dni mieszkańcy Opolszczyzny.

W piątek, 10 stycznia, około 20:00 w Starym Oleśnie, 11-letnia dziewczynka zauważyła, że jej młodsze siostrzyczki źle się czują. Dzieci były ospałe i apatyczne, a w mieszkaniu chwilowo nie było ich opiekunów prawnych. W dodatku z pieca opalanego drewnem zaczął wydobywać się siwy dym. Dziewczynka zaalarmowała o zagrożeniu sąsiadkę, która wezwała na miejsce służby ratunkowe. Zarówno 11-latka, jak i 5 oraz 4-latka z objawami podtrucia tlenkiem węgla zostały przewiezione do szpitala. W chwili obecnej ich życiu nie zagraża niebezpieczeństwo.

Niestety, do tragicznego zdarzenia doszło w poniedziałek, 13 stycznia. O godzinie 17.30 na numer alarmowy 112 wpłynęło zgłoszenie o tym, że w jednym z mieszkań w Brzegu młoda kobieta znalazła swoją nieprzytomną babcię w wannie. Na miejsce natychmiast, zostały skierowane służby ratunkowe. Niestety mimo podjętej przez zespół ratownictwa medycznego reanimacji, nie udało się przywrócić funkcji życiowych 74-letniej kobiecie.

Czad jest gazem, który blokuje dostęp tlenu do organizmu - zajmuje jego miejsce w czerwonych ciałkach krwi, powodując przy długotrwałym narażeniu (w większych dawkach) śmierć przez uduszenie. Zaczadzenia często wynikają po prostu z niewiedzy. Naprawdę niewiele potrzeba, aby nasze mieszkania i domy stały się bezpiecznym miejscem. Przede wszystkim warto zainstalować w czujkę tlenku węgla. Podstawową jej funkcją jest wykrywanie czadu i generowanie sygnałów alarmowych w sytuacji wykrycia jego nadmiernego stężenia w powietrzu. Podnosi ona poziom bezpieczeństwa w pomieszczeniach, zmniejsza ryzyko zaczadzenia oraz pozwala na szybką reakcję w sytuacji zagrożenia życia.

Do tragedii bardzo łatwo może dojść w niewietrzonych pomieszczeniach. Zaklejanie kratek wentylacyjnych, jak również brak regularnych kontroli drożności przewodów wentylacyjnych i kominowych zwiększa ryzyko zatruć. Problem z czadem narasta szczególnie w okresie jesienno-zimowym, kiedy dogrzewamy się paląc w kominkach czy piecach.

Dodatkowo pamiętajmy, aby:

• uchylić okno w mieszkaniu, podczas korzystania z jakiegokolwiek źródła ognia;
• przy instalacji urządzeń i systemów grzewczych korzystać z usług wykwalifikowanej osoby;
• w przypadku wymiany okien na nowe, sprawdzić poprawność działania wentylacji, ponieważ nowe okna są najczęściej o wiele bardziej szczelne w stosunku do wcześniej stosowanych w budynku i mogą pogarszać wentylację;
• często wietrzyć pomieszczenie, w którym odbywa się proces spalania (kuchnie, łazienki wyposażone w termy gazowe), a najlepiej zapewnić nawet niewielkie rozszczelnienie okien;
• nie bagatelizować takich objawów jak: duszności, bóle i zawroty głowy, nudności, wymioty, oszołomienie, osłabienie, przyśpieszenie czynności serca i oddychania, gdyż mogą być sygnałem, że ulegamy zatruciu czadem - w takiej sytuacji należy natychmiast przewietrzyć pomieszczenie, w którym się znajdujemy i zasięgnąć porady lekarskiej.

Przypominamy, że objawy zatrucia tlenkiem węgla to:

• lekki ból, mdłości, wymioty, ogólne zmęczenie i osłabienie – lekkie zatrucie;
• nasilający się ból głowy, senność, zaburzenia świadomości i równowagi, trudności z oddychaniem, oddech przyśpieszony, zaburzenia rytmu serca – średnie zatrucie;
• drgawki, utrata przytomności – ciężkie zatrucie.

Osłabienie i znużenie, które czuje zaczadzony oraz zaburzenia orientacji i zdolności oceny zagrożenia, powodują, że jest on całkowicie bierny, nie ucieka z miejsca nagromadzenia trucizny, traci przytomność. Jeśli nikt nie przyjdzie mu z pomocą, to osoba zatruta tlenkiem węgla umiera.

Jak należy pomóc przy zatruciu tlenkiem węgla:

• należy natychmiast zapewnić dopływ świeżego, czystego powietrza;
• jak najszybciej wynieść osobę poszkodowaną w bezpieczne miejsce, na świeże powietrze;
• rozluźnić poszkodowanemu ubranie – rozpiąć pasek, guziki, ale nie rozbierać go, gdyż nie można doprowadzić do jego przemarznięcia;
• wezwać służby ratownicze. Jeśli po wyniesieniu na świeże powietrze zaczadzony nie oddycha, należy niezwłocznie przystąpić do wykonania sztucznego oddychania i masażu serca.